SCID-ziekte is een groep van erfelijke aandoeningen waar er iets mis is met de afweer. Het afweersysteem beschermt ons lichaam tegen ziekteverwekkers, en dat zijn bijvoorbeeld bacteriën, schimmels en virussen. Ons bloed bestaat uit meerdere soorten bloedcellen, zoals rode bloedcellen die zorgen voor het vervoer van zuurstof naar onze organen. Bloedplaatjes zorgen voor de bloedstolling en witte bloedcellen zijn belangrijk voor de afweer. 

Er zit te weinig lymfocyten in het bloed die lymfocytcellen helpen het lichaam bij het bestrijden van ziekteverwekkers. Bij SCID-ziekte heeft het kind te weinig van een type witte bloedcellen, namelijk de lymfocyten. Daarom ontstaan bij SCID-ziekte makkelijk infecties. Kinderen die met SCID-ziekte kunnen gemakkelijk levensbedreigende infecties oplopen in bijvoorbeeld longen, hersenen of darmen. Ook ziekten die voor gezonde kinderen niet gevaarlijk zijn, kunnen voor kinderen met SCID-ziekte dodelijk zijn, zoals het mazelenvirus. 

Organen van het afweersysteem:

De organen van ons afweersysteem zijn verantwoordelijk om ons lichaam te beschermen tegen de ziekteverwekkers, virussen en schimmels. Deze organen dienen als plekje voor immuun functie. De belangrijkste organen zijn beenmerg, thymus, milt en lymfeklieren (b.v. de liezen, de oksels, de hals en onder de kaak). 

De afweersysteem:

De afweer of immuniteit beschermt ons tegen pathogenen en wordt ingedeeld in twee soorten. De aangeboren immuniteit en de verworven immuniteit. Fagocyten zorgen ervoor dat de vreemde cellen opruimt door omsluiting. Er zijn twee soorten fagocyten: de macrofagen en de microfagen. 

• De aangeboren immuniteit: macrofagen. 

• De verworven immuniteit: antilichamen/plasmacellen uit B-lymfocyten. 

Algemene afweersysteem:

Het algemene afweersysteem richt op alle ziekteverwekkers die in je lichaam voorkomen. De witte bloedcellen gaan in ons lichaam alle ziekteverwekkers en lichaamsvreemde stoffen vernietigen. Bijvoorbeeld als je een wondje hebt, zal ons afweersysteem stofjes sturen naar het plekje van het wondje om ziekteverwekkers te vernietigen. 

Specifieke afweer systeem:

Het specifieke afweersysteem richt niet op alle ziekteverwekkers, maar wel op een ziekteverwekker. Als de ziekteverwekker binnen komt in je lichaam en begint snel te verspreiden dan kan ons algemene afweersysteem niet meer vernietigen en hier hebben we ons specifieke afweersysteem nodig.  

De specifieke afweersysteem gebruikt Lymfocyten (Klonale selectie). Lymfocyten zijn specifiek en worden door receptoren ontvangt die op de buitenkant van de celmembraan zijn. Receptoren passen op het specifiek eiwit op de wand van de ziekteverwekker (het antigeen). Zoals het sleutelslotmodel, de reactie vindt plaats als de ziekteverwekker en Lymfocyt bij elkaar passen en als ze niet bij elkaar passen, zal er niets gebeuren. Elke Lymfocyt heeft zijn soort receptor.  

Cytokinen zijn belangrijk voor onze immuunsysteem en voor activeren van receptoren. Dus voor T-helper lymfocyten die verschillende soorten cytokinen afgeven om processen te reguleren. Cytotoxische T behoort tot T Lymfocyten en zorgt ervoor dat de virussen en bacteriën dood worden. Maar B-helper lymfocyten ze belangrijk voor hormonale immuunsysteem.  Ons lichaam kan de herkenbare ziektes sneller te genezen door ons geheugenlymfocyten.

Major Histocompatibility Complex (MHC-eiwitten)

Er zijn twee groepen voor de MHC-eiwitten:

De eerste groep is de MHC-I eiwitten, die zitten op elk kerndragende cel in ons lichaam. Ze zetten de antigene op de celmembraan van de cel. En dankzij de receptoreiwitten van T-cellen worden MHC-I eiwitten herkend en koppelen ze samen. Waardoor de betreffende cel vernietigd worden.

De tweede groep is de MHC-II eiwitten, die kunnen we terugvinden op de membraan van B-cellen. De T-helpercellen herkennen da antigenen die aan MHC-II eiwitten zitten. Waardoor B-cellen kunnen geactiveerd worden om antistoffen aan te maken.